Zo laat op de avond glijden de vingers zoekend over de toetsen van de laptop. Waar moet ik in hemelsnaam over schrijven? Terwijl ik leunend achterover het zout van de borrelnootjes van mijn vingers afveeg aan een tissue, snakt mijn inwendige ik naar het geopende blikje Hertog Jan naast de computer. Na een slok herpak ik me en de column is geboren.

Leven als een monnik

De riem is los, zoals dat in het vakjargon heet. Het seizoen loopt ten einde en het hoeft niet meer zo. Want wat een seizoen is het geweest zeg. Voor mijzelf (Arnold) eentje die moeilijk te evenaren gaat worden. Ik leefde maanden als een monnik. Trainen met een regelmaat waar je u tegen zegt. Letten op eten, drinken en regelmaat in alles. Op tijd gaan slapen en vroeg opstaan. In alle vroegte trainen. Wat een kilometers trapte ik weg. Met iedere training nam mijn zelfvertrouwen toe. Zo begon ik aan de winter met een enorme dosis zelfvertrouwen. In oktober, bij de eerste wedstrijd van het Zesbanentoernooi pakte ik meteen de winst. De ban was gebroken. Met nog twee wedstrijden te gaan kan de eindwinst in het Zesbanentoernooi me eigenlijk niet meer ontgaan. Met heel veel podiumplaatsen is het seizoen meer dan geslaagd. Klein smetje is toch wel de tweede plaats op het NK kunstijs en de derde plaats bij het Open NK natuurijs in Biddinghuizen. Bij beide wedstrijden liep ik tegen de sterke Arjan Elferink aan en tegen een niet geheel fit lijf. Daar mag ik me eigenlijk gewoon niet achter verschuilen, tactisch deed ik het niet goed en Elferink maakte hierbij dankbaar gebruik van. Maar het is mooi zo. O ja, dadelijk hoef ik niet meer dat verplichte rondje over de weegschaal.

Na alle dieptepunten, een hoogtepunt

Haaks op mijn eigen succesreeks staat het seizoen van broer Robert. Als regerend Nederlands kampioen begon het seizoen natuurlijk prachtig. GoFysio stak ons in de kleren en na een, voor hem matige, zomer begonnen we vol goede moed aan de ijsperiode. Op zoek naar het goede gevoel. Voor mij was dit gevoel er meteen, Robert zoekt nu medio januari nog steeds. Het gevoel kwam niet en een zware val op de fiets en een nog zwaardere val op het ijs zorgden voor een dieptepunt. Weken van inactiviteit zorgde ervoor dat zijn conditie nog minder werd en het juiste gevoel verder weg leek dan ooit. Daarnaast was de mentale opdonder groot. Het missen van de titelstrijd op kunstijs en ook op natuurijs werden moeilijk verteerd. Weg uitdagingen. Wat nog restte was het verdedigen van een podiumplaats in het eindklassement van het Zebanentoernooi. Met mijzelf op plaats 1 en Robert op plaats 2, dit met slechts één punt voorsprong op nummer 3, werd er begonnen aan wedstrijd nummer 10 van het Zesbanentoernooi. Het doel was duidelijk: verdedigen van de tweede plaats. Het mooiste scenario: de wedstrijd in een massasprint laten eindigen. Robert heeft namelijk één van de snelste slotronden van het peloton in de benen. De taak voor ondergetekende was hiermee duidelijk. Alle ontsnappingspogingen pareren en een massasprint proberen te forceren. En dat lukte. Het kostte wel de nodige inspanningen. Met nog 10 ronden te gaan was het peloton nog mooi gesloten en daarom moest er door mijzelf tempo worden gereden op kop. We hadden even contact gehad en Robert gaf aan dat hij het zwaar had en niet de indruk had dat er nog een goed eindschot zou inzitten. Maar hij kwam er toch. In de laatste ronden verhoogde anderen het tempo en daar maakten wij dankbaar gebruik van. Robert zette op 300 meter voor de finish vol aan en reed met een snelle ronde van 29,3 seconden onbedreigd naar zijn eerste overwinning van deze rumoerige winter. Wat een bevrijding. Niet verwacht en toch gekomen. Door alle tegenslag is dit misschien wel de mooiste overwinning van de gebroeders Gaasenbeek, team GoFysio, in deze winter. Topsport, wedstrijdsport blijft een aaneenschakeling van heel veel dieptepunten en maar weinig hoogtepunten. Daarom komt dit hoogtepunt op een wel heel gunstig moment en zal deze weer energie geven voor het opladen van al die trainingen die nog komen gaan.

Februari

Nu hebben we even 14 dagen geen (belangrijke) wedstrijden, om dan begin februari de draad weer op te pakken bij wedstrijd nummer 11 op ijsbaan de Westfries in Hoorn.

Arnold Gaasenbeek

Hier is het puntenklassement in het zesbanentoernooi in te zien:

http://www.marathonschaatsenutrecht.nl/uitslagen-wedstrijd.html?wedstrijd=m20150118#puntenklassement