Halverwege de jaren negentig maakten we kennis met de muisarm, ofwel RSI. Tegenwoordig hoor je er nog maar weinig over en wordt er nogal eens ‘aan voorbij gegaan’. Dit, tot teleurstelling van veel deskundigen.
Mathijs (29) kan hierover meepraten. Hij zat dagelijks achter zijn pc. “Het werk was enorm chaotisch en stressvol. Daarbij zat ik aan een geïmproviseerd ‘bureau’. Ik werkte aan een opdracht waarbij ik continu heel precieze klikjes op een landkaart moest zetten met de muis, zonder afwisseling”. Plotseling werd het gevoel in zijn armen en handen in korte tijd almaar ‘doffer’. Uiteindelijk ging hij met ernstige klachten naar de huisarts.
Deze had naar eigen zeggen, ‘geen verstand van RSI’ en adviseerde hem rust te nemen, de klacht zou dan waarschijnlijk vanzelf over gaan.
RSI of burn-out?
Voor Reint Alberts, voorzitter van de Nederlandse RSI-vereniging is dit helaas een herkenbaar verhaal: “Deze werk gerelateerde aandoening wordt nog steeds niet goed aangepakt. De nadruk ligt tegenwoordig veelal op de psychische kant van RSI. Mensen worden vaak weggestuurd met de boodschap: ‘Je hebt geen RSI, maar een burn-out’, hierdoor is er ook sprake van onderrapportage van het aantal mensen dat daadwerkelijk aan RSI lijdt.”
Eind jaren negentig bereikte de RSI-problematiek volgens Alberts het hoogtepunt. Maar de meningen van artsen wat betreft de ernst van de klachten, de grootte en de aanpak van het probleem, waren verdeeld. Om duidelijkheid te scheppen werd in 2004 het KANS (Klachten aan Arm, Nek en/of Schouder)-model gelanceerd.
Dry needling
Dry needling behandelingen en een goede begeleiding van de fysiotherapeut zorgden bij Mathijs uiteindelijk voor heel veel verlichting van de pijn. Naast deze professionele behandelingen let hij op zijn houding en werkt hij met een computerprogramma dat zijn stem omzet in getypte tekst. Wanneer hij tóch werkzaamheden met de muis moet verrichten, laat hij deze regelmatig even los.
Door: Dorothy Looman
Bron: Nu.nl
Stuur direct een appje
